No to bardzo ciekawe doświadczenie będzie
vV - pogadamy, jak zaznajomisz się z tematem muzyki elektronicznej, której nawet nie słuchałaś i uznałaś, że to kicz.(i nie mówię tu o Lao, bo to jest temat na inny poemat)Nawet nie wiesz, ile ludzie pracy w takie rzeczy wkładają. Nie doceniasz.
Jeśli chodzi o mnie, to musialam przesłuchać płytę chyba z pięć razy, zanim zaczęła mi się podobać- i w tym cała specyfika Lao Che . Pierwszy raz, zaraz po premierze płyty, gdy "AC/DC" w moich dłoniach były jeszcze cieplutkimi bułeczkami, wrzuciłam do bumboxa i... ręce mi opadły. Ale z "Gospelem" też tak miałam Dopiero po kilkukrotnym przesłuchaniu zakochałam się we wszystkim piosenkach Cas, spróbuj może tego: klik.
Na chwilę obecną jest to jedna z moich ulubionych piosenek (;
Hey nie słucham, bo jak już gdzieś pisałam- nie odpowiada mi głos wokalistki, ale nowa płyta Kultu wpadła mi w ręce jakoś pod koniec czerwca- tak niewinnie błyszczała na półce i... wpadłam po uszy, świetna jest! Ale do innych "kultowych" płyt przekonać się dalej nie mogę...
O! El Dupa mi podchodzi, ale nie tak, żeby słuchać na co dzień. A "220 V" jak uslyszalam po raz pierwszy, to myślałam, że umrę na miejscu
A z polskiej muzyki czego jeszcze słuchasz?
I dlaczego nie lubisz Comy?
Ja żeby słuchać Comy, muszę mieć nastrój. Gdy jestem szczęśliwa, idę przez ulicę słuchając muzyki, nic nie irytuje mnie bardziej od przejścia ze skocznego FL na smętną Comę. Rogucki zatapia się niebezpiecznie w tych swoich prawdziwych, pięknych i życiowych metaforach, ale... mimo to naprawdę ich lubię!
Co do Happysadu- słuchałam ich jako... jedenastolatka? Chyba jakoś tak. Kochałam niesamowicie te niesamowicie mądre, ambitne teksty (których, swoją drogą, po prostu nie rozumiałam). A teraz śmiać mi się chce, słysząc o ich fenomenie. Każda piosenka jest w kółko o tym samym, a osoba, która wymyśla im teksty, zachowuje się jak dziewczynka w moim wieku (!!).
"Wydrylujesz śliną mnie, otoczysz sprężystą łydką"- WTF, cholera, WTF?!
Chociaż byłam na ich koncercie na początku września i bawiłam się dobrze- o dziwo
Aha, co do FL jeszcze- "Piłkarzy" z nowej płyty słyszałeś? Za każdym razem, gdy piosenka wpadnie do mojego odtwarzacza, mam ochotę położyć się na ziemi i zacząć śmiać ;D
Agusia, właśnie te ich specyficzne teksty mi się podobają. Są takie niecodzienne i zarazem zabawne, gdyż brzmią tak absurdalnie.
Muszę przyznać, że czytałam Waszą dyskusję z zainteresowaniem i jeśli miałabym obrać jakieś stanowisko, to chyba agusia ma rację. Muzyki nie można dzielić na lepszą i gorszą, bo każdy ma swój własny indywidualny gust. To tak jak z obrazem. Dla kogoś niesamowity jest obraz pokryty w całości czarną farbą, dla kogoś nie, bo w jego pojęciu sztuka wygląda inaczej.
Nie mniej jednak słucham generalnie rocka, bo właśnie ten rodzaj muzyki do mnie przemawia.
Jest takie powiedzenie: "Powiedz mi czego słuchasz, a powiem Ci kim jesteś". W 80% przypadków to się sprawdza. Muzyka może być odzwierciedleniem duszy. Czasami jednak możemy wysnuć na czyjś temat błędny wniosek, jeśli NIE ZNAMY muzyki, której ta osoba słucha (lion może być przykładem, krytykuje, choć nie zna). Może bardziej odbierałabym to powiedzenie w taki sposób, że dzięki znajomości czyjegoś gustu muzycznego można z kimś znaleźć więcej wspólnego, a nie od razu szufladkować.
agusia napisał/a:
Pytam o troszkę ambitniejszą muzykę elektroniczną.
Jeśli chodzi o "ambitniejszą" z pewnością obiła mi się o uszy, ale nigdy np. specjalnie nie ściągałam piosenek tego typu. Po prostu to do mnie nie trafia. Nie mój styl. Uważam, że muzyka, której słuchamy powinna być jakby odbiciem naszego wewnętrznego jestestwa. Długo szukałam czegoś dobrego dla mnie. Znalazłam Boba Marleya i Wailersów... i mimo że lubię wiele innych wykonawców czy piosenek, on niepodważalnie króluje w moich uszach
Poza tym o czym my dyskutujemy? Znaczy: wczoraj dyskutowaliśmy?
Ja powiedziałam, że uważam disco i techno za podgatunki nie warte słuchania. Mówiłam w swoim imieniu, a wszyscy zaczęli się oburzać. Potem agusia mówiła, że dla jednego Sztuką jest to, a dla innego tamto... ale ja właśnie to miałam na myśli, mówiąc o przenoszeniu Sztuki na wykresy. Nie da się obiektywnie czegoś ocenić na zasadzie: temu damy 5 punktów, bo to, bo to, bo tamto, a tamtemu 10, bo coś tam... Dla mnie skalą są uczucia, a podczas słuchania disco/ techno moje uczucia są eee... na minusie I mogę sobie powiedzieć, że to nie jest Muzyka. Przecież nikomu tego nie narzucam. A że w moim otoczeniu ludzie słuchający nieMuzyki w moim mniemaniu zachowują się w większości prymitywnie to fakt niepodważalny.
Tak więc o ile dobrze zrozumiałam chcecie mnie przekonać, że dla mnie wszystko ma być wielką Sztuką, bo takie jest obiektywnie...
A ja czegoś takiego jak obiektywizm nie uznaję. Albo ci się podoba, albo nie Nie można się wyzbyć własnej oceny. Witaj rzeko, wodo czysta
witaj rzeko, wodo bystra, tylko ty
możesz zabrać moje serce,
możesz zabrać moje serce i dać mi
na to miejsce rzeczny kamień,
pewnie wtedy będzie łatwiej, prościej żyć.
Bo wtedy wszystko będzie jednakowe, a tym samym obojętne...
PS. A tej najlepszej piosenki wg agusi zaraz wysłucham
panda napisał/a:
Nawet nie wiesz, ile ludzie pracy w takie rzeczy wkładają. Nie doceniasz.
Oto muzyczne kryterium: ile pracy włożyli, jak bardzo to było trudne... A dla mnie liczą się odczucia podczas słuchania.
Nie wiem czemu przyjęło się, ze trzeba kierować się rozumem, którego jedni mają mało, a inni trochę mniej.
To dobrze. Może jakiś gość zacznie od łajna, a potem nagle natrafi na coś fajnego i mu się gust wykształtuje przyzwoity
(Aha, jeśli chodzi o muzykę to ogólnie ja oceniam całokształt- razem z tekstami, a przeciętne teksty disco...)
(i oni, Lajonku oceniają właśnie na zasadzie rozpisywania poezji na wykresach. Czyli ocena marna, bo oparta na kalkulacji, a prawdziwe są tylko uczucia)
panda napisał/a:
no istnieje
No chyba widać, że jak ktoś gra przykładowo cholernie nie do rytmu i nieczysto, a drugi zajebiście i ładnie łączy frazy i motywy w muzycznych zdaniach to lepszy jest ten drugi? A jak np ktoś nie wprowadza niczego nowego, jedzie po starych schematach i tekstach, to to jest obiektywnie muzyka słaba.
I tak ci powie krytyk. Natomiast laik posłucha chwilę, i to co ładniej wygląda pozornie, uzna za lepsze.
tak! panda! nareszcie się ktoś ze mną zgadza i rozumie o co mi chodzi
muszę popracować nad budowaniem zdań i słownictwem
Lion napisał/a:
uwaga: wziąłem do ręki słownik języka polskiego
komercja - działalność nastawiona jedynie na osiągnięcie zysku; też: produkty takiej działalności
myślę, że nie wszyscy artyści nastawiają się jedynie na zysk, bo wtedy wszystko byłoby popem a wszystko popem nie jest,
Lion jesteś trochę niekonsekwentny w swoich wywodach. (albo tak mi się wydaje z tego co piszesz)
Raz mówisz, że muzykę można ocenić po jakości (wokalu, tekstu, gry itd.), a potem, że pop to syf, bo się nastawia na komercję. A nie uważasz, że pop może być też jakościowo dobry?
Mamy np. zespół popowy A i rockowy B. I powiedzmy wokalistka z A jest o wiele lepsza od wokalistki B, bo ma lepszą barwę i wyciąga więcej tonacji. Tak samo gitarzysta, perkusista i tekściarz A może być o niebo lepszy od tych B.
Reasumując chodzi mi o to, że KAŻDY rodzaj muzyki może być kiepski i wspaniały (pod względem jakości wykonania), ale dla 99% ludzi nie ma to znaczenia, bo zwykły słuchacz ocenia według swego gustu, a nie rozkminia czy wokalistka śpiewa idealnie w rytm.
Tak vV, to jest muzyczne kryterium. Na tej podstawie pracują krytycy. Ciężka praca popłaca i są ludzie, którzy mają więcej rozumu niż mało i lubią taką muzykę. Wg mnie nie ma podziału na muzykę i Muzykę. I co, uważasz, że jesteś lepsza, ponieważ nie słuchasz chociażby popu? Bo to, czego słuchasz bardziej 'ambitne'? Idąc twoim tokiem myślenia mogłabym napisać, że twój Bob to nie jest Muzyka, bo to nic ciekawego, mało nut a dużo pierdzielenia o wszystkim i niczym, a Mozart i Beethoven to jest Muzyka bo to są prekursorzy każdej muzyki (no bo taka prawda, bez np. Bacha nie mielibyśmy tak dobrze rozwiniętego systemu dur-moll).
Poza tym co to byłby za świat bez tych zespołów disco? Ja sobie nie wyobrażam, czego by słuchała taka wielka grupa ludzi, jak nie tych prościutkich melodyjek wpadających szybko w ucho, łatwych i przyjemnych.
A poza tym to jestem MEGA szczęśliwa, bo mam bileciki na przesłuchania 2 etapu konkursu Chopinowskiego, jadę we wtorek, hell yeah!
cóż, słowa syf nie użyłem raczej Casines też mi wmówił, że Michael Jackson to klasyczny rock / teraz się specjalnie śmieciu ciskasz, bo pomyliłem wyraz, a dobrze wiesz, że nie miałeś racji i odwracasz kota ogonem /
może być ale co do własnych odczuć teraz: ja nie lubię tłumów, kolejek, kiczu, telewizji, baroku, przepychu a cóż, wykonawcy pop (przynajmniej większość) bazuje na takich "teatrzykach", bo to wchodzi w skład tej kultury (te tańce do występów których też nie lubię itp.)
I myślę, że jakość wykonania ma jedno znaczenie, a forma wykonania ma drugie lub jeszcze większe Cóż, płyta na której są nagrane świetne melodie (jak to powiedział Umba - w rytm równo i super wokale) przy użyciu tylko mikrofonu i gitary klasycznej no to niestety nie będzie wielkim dziełem, bo to każdy może sobie w domu
Edytowane przez Wyspa dnia 09-10-2010 19:04
Tak vV, to jest muzyczne kryterium. Na tej podstawie pracują krytycy. Ciężka praca popłaca i są ludzie, którzy mają więcej rozumu niż mało i lubią taką muzykę.
Więcej rozumu niż mało? Wątpię. Najmądrzejszy człowiek świata ma właśnie mało. Nasze rozumy są niedoskonałe... albo to my czynimy je niedoskonałymi. Ale nikt nie ma DUŻO rozumu. Chyba ze w znaczeniu potocznym. Dopóki nie umrzemy, nie dowiemy się czym naprawdę jest DUŻO rozumu.
Wg mnie nie ma podziału na muzykę i Muzykę.
A według mnie jest i nie wiem do czego chcesz mnie przekonać.
co, uważasz, że jesteś lepsza, ponieważ nie słuchasz chociażby popu? Bo to, czego słuchasz bardziej 'ambitne'?
Ja nie oceniam ludzi po tym, czego słuchają, jednak zauważyłam, ze (przynajmniej w moim otoczeniu) ludzie którzy słuchają czegoś takiego są mniej fajni. Ale to nie znaczy, że jeśli ktoś mi powie: słucham popu! to od razu biorę go za idiotę.
Idąc twoim tokiem myślenia mogłabym napisać, że twój Bob to nie jest Muzyka, bo to nic ciekawego, mało nut a dużo pierdzielenia o wszystkim i niczym
Idąc moim tokiem myślenia, nie zwracałabyś uwagi na nuty, tylko na swoje emocje podczas słuchania. Gdybyś doznawała przy tym czegoś negatywnego, mogłabyś powiedzieć, że to nie jest Muzyka.
Ja sobie zdaję, ze jego utwory to nie są wirtuozje... i nie przeszkadza mi to Bo dla mnie liczy się tylko to, ze przy Redemtion Song płaczę
a Mozart i Beethoven to jest Muzyka bo to są prekursorzy każdej muzyki (no bo taka prawda, bez np. Bacha nie mielibyśmy tak dobrze rozwiniętego systemu dur-moll).
poza tym co to byłby za świat bez tych zespołów disco? Ja sobie nie wyobrażam, czego by słuchała taka wielka grupa ludzi, jak nie tych prościutkich melodyjek wpadających szybko w ucho, łatwych i przyjemnych.
A ja sobie wyobrażam.
Nawiasem: dla mojego ucha disco na pewno nie jest "przyjemne"
A poza tym to jestem MEGA szczęśliwa, bo mam bileciki na przesłuchania 2 etapu konkursu Chopinowskiego, jadę we wtorek, hell yeah!
vV pojechałaś po stereotypach. Nikt nie jest nastawiony z góry na jeden gatunek. Nie znam takich ludzi. Znam za to wiele osób, które słuchają gatunków łatwiejszych(i wcale nie gorszych) i są bardzo ciekawi. Nie da się nikogo ani niczego włożyć do kilku worków i poopisywać. Można próbować, ale uda się tylko tym którzy się na tym znają. A ty wybacz, ale niestety się nie znasz. Szanuję twoje zdanie, jest w tym pewien sens ale kompletnie nie widzę jego odzwierciedlenia w rzeczywistości.
Może jestem dziwna, ale NIGDY nie płakałam na żadnym filmie/czytając książkę/słuchając muzyki.
idę na orkiestrę, analiza dla Liona będzie albo wieczorem albo jutro po południu
Edytowane przez panda dnia 09-10-2010 14:33
ok ja też nie płakałem na filmach chociaż na takim Królu Lwie to oczy się zaszkliły no a podczas książki czy muzyki to tym bardziej nie
Edytowane przez Lion dnia 09-10-2010 14:35
Może jestem dziwna, ale NIGDY nie płakałam na żadnym filmie/czytając książkę/słuchając muzyki.
Nie ma w tym nic dziwnego. Ja płaczę, ktoś inny przeżywa na swój sposób. Ale zawsze się coś czuje, prawda?
vV pojechałaś po stereotypach. Nikt nie jest nastawiony z góry na jeden gatunek. Nie znam takich ludzi.
A ja znam. Przykład: większość mojej klasie
Znam za to wiele osób, które słuchają gatunków łatwiejszych(i wcale nie gorszych) i są bardzo ciekawi. Nie da się nikogo ani niczego włożyć do kilku worków i poopisywać. Można próbować, ale uda się tylko tym którzy się na tym znają. A ty wybacz, ale niestety się nie znasz. Szanuję twoje zdanie, jest w tym pewien sens ale kompletnie nie widzę jego odzwierciedlenia w rzeczywistości.
Ale ja przecież nie chcę nikogo wkładać do żadnych kategorii. Mówiłam już, że oceniam człowieka po całkiem innych rzeczach.
No i też nie widzę odzwierciedlenia twoich racji w rzeczywistości. Człowiek ma się wyzbyć wszelkiej krytyki i ślepo iść za światem? Przecież ja nikomu nie każę myśleć ani czuć na mój sposób.
v6.01.15 © 2003-2005 | Original style by yassineb :: Ported for PHP-Fusion by: 
. Pierwszy raz, zaraz po premierze płyty, gdy "AC/DC" w moich dłoniach były jeszcze cieplutkimi bułeczkami, wrzuciłam do bumboxa i... ręce mi opadły. Ale z "Gospelem" też tak miałam 
Dopiero po kilkukrotnym przesłuchaniu zakochałam się we wszystkim piosenkach 
Cas, spróbuj może tego: 
I mogę sobie powiedzieć, że to nie jest Muzyka. Przecież nikomu tego nie narzucam. A że w moim otoczeniu ludzie słuchający nieMuzyki w moim mniemaniu zachowują się w większości prymitywnie to fakt niepodważalny.
