Ok, opinia na gorąco, bo właśnie wróciłem z kina. Historia niby oklepana, forma ukryta, film pozornie zwyczajny, ale jednak świetny. To co robi Affleck to mistrzostwo świata, nie wiem czy dałoby się to zagrać lepiej. Ale nie tylko on, bo drugi plan niemal dotrzymuje mu kroku. Jedynie nominacja dla Michelle Williams może budzić lekkie kontrowersje i nie przez samą rolę, ale przez to, że było jej strasznie mało w tym filmie Pojawiła się właściwie w trzech scenach, choć to co zrobiła w rozmowie na ulicy w duecie z Affleckiem to czapki z głów (najwyraźniej ta jedna scena wystarczyła do nominacji). Ogólnie pod takim wrażeniem aktorstwa byłem ostatnio chyba przy okazji Birdmana, choć wydaje mi się, że tamte efekciarskie role były jednak łatwiejsze do zagrania, a tutaj trzeba było po prostu zagrać zwykłych zgnojonych przez życie ludzi. Szczególnie Affleck, który był niezwykle powściągliwy i wycofany. Historia niby niewyszukana, ale wiele dzieje się tu w sferze niedopowiedzeń. Podobał mi się też zabieg z zaburzeniem chronologii. Można było odnieść wrażenie lekkiego chaosu, szczególnie na początku, ale potem się to wszystko płynnie krystalizowało. Film ucieka od typowych, schematycznych zabiegów. Nie ma ckliwych momentów, które spokojnie można było tu wcisnąć. Nie było np rozpaczania przy stole po powrocie z pogrzebu czy nawet w chwili pożaru gdzie w większości typowych filmów bohater zacząłby biec do domu i krzyczeć, a tutaj Lee po prostu stał, bo wiedział, że i tak już nic nie zdziała. Po za tym te dialogi i chemia między aktorami cud miód. Jest tu dużo takiego fajnego, czarnego humoru, który lubię. Ma on oczywiście na celu równoważyć cały ten rozgrywający się dramat, choć mimo to atmosfera i tak jest wystarczająco przytłaczająca. Film jest niezwykle subtelny, a przez to tak bardzo prawdziwy. No i właśnie te wszystkie niuanse sprawiają, że mimo iż historia wydaje się na pierwszy rzut oka prosta i wtórna, to sam scenariusz jest świetny, z którym konkurować może jedynie Lobster (bo przecież nie La La Land). Daję 9/10 choć początkowo się wahałem, bo film wydawał mi się na takie 8,5, ale nie ma się właściwie do czego przyczepić () więc po co kombinować. Poprzeczka wysoko zawieszona, zobaczymy czy Moonlight doskoczy