Film oczywiście bardzo dobry xD Ale nie jako film o pornolach tylko jako normalny film rzecz jasna. W sumie można powiedzieć, że to taka kwintesencja postmodernizmu, bo tylko w tej epoce ktoś mógłby się zgodzić na nakręcenie czegoś takiego, zechciałoby w nim zagrać tylu dobrych aktorów i wziął się za niego znany reżyser i w dodatku opowiedział to na tyle umiejętnie, żeby nie wynieść branży porno w niebiosa, ani też nie przedstawić jej jako coś totalnie złego. Właściwie przez większość seansu zastanawiałem się jak to się potoczy i czy będzie to typowy szybki wzlot i jeszcze szybszy upadek, czy jednak całość pójdzie w przeciwnym kierunku, a tutaj nie było ani tak ani tak, bo niby mamy ten upadek ale końcówka jakoś to sympatycznie puentuje. Mi się to podobało, bo jakby skończyło się katastrofą to wymowa byłaby zbyt jednoznaczna i naciągana, a zrobienie z tego jakiejś ultra-postmodernistycznej pochwały porno biznesu mogłoby się wprawdzie udać, ale chyba jednak w trochę innej konwencji. No ale ok, poza samą główną fabułą podobało mi się wiele rzeczy, świetna rola Marka Wahlberga, ciekawie przedstawione kręcenie filmów xd, oczywiście tak zwane wątki humorystyczne (swoją drogą jakby ktoś nie wiedział żona Billa to Nina Hartley, czyli prawdziwa gwiazda porno), no i chyba dobrze oddany klimat tamtych czasów (tak mi się wydaje). Moja ocena to 8, choć za końcówkę, a konkretnie genialną sekwencję z montażem równoległym, a potem groteskowe spotkanie u Ringo, to miałem nawet ochotę dać 9. No ale nie będę sztucznie zawyżał więc niech będzie 8 z plusem

Co do oceny Otherwoman to nie wiem jak można dać temu filmowi 4 xD No ale to zapewne było bardziej za temat niż za sam film. Jak na moje oko jednak jest tu sporo więcej niż tylko historia o gościu z dużym penisem... Ciekaw jestem opinii adiego, bo tutaj może być 3 ale nie zdziwię się jak będzie 8, Umba doceni, Amaranta nie mam pojęcia, a Lionowi na pewno się spodoba xD

Sam siebie trochę zaskoczyłem. Obejrzałem ten film wczoraj około południa czego zwykle nie robię z myślą, że zobaczę połowę i wieczorem dokończę, a skończyło się na tym, że obejrzałem cały i prawie spóźniłem się do pracy Potrzebowałem trochę czasu żeby się wkręcić w ten świat, pierwsze zauroczenie nastąpiło już w poetyckiej sekwencji mordów, a jak już się wchłonąłem to było super. Ogólnie dawno nie widziałem filmu, który tak sprawnie mieszałby różne konwencje i poetyki, powagę z komedią, kicz z poezją i to w tym samych scenach, ba nawet w tych samych ujęciach. Np. w końcowej sekwencji najpierw mamy scenę niczym z horroru fantasy z trupami wychodzącymi z grobów, zaraz potem melodramatyczne spotkanie dwojga zakochanych, a chwilę potem klauny wyrzucają kukłę przez okno jak w jakimś kabarecie... Jeśli inne filmy Jodorowskiego też takie są, to może nawet jestem w stanie pokochać tego dziwaka. Co do samego odbioru filmu, to spodziewałem się raczej czego mega skomplikowanego, naszpikowanego niezrozumiałą symboliką itd ale film okazał się w gruncie rzeczy dość przyjemny. Oczywiście jakby chcieć analizować go ujęcie po ujęciu to zapewne sporo by się tam znalazło, ale dla zwykłego, niezobowiązującego obejrzenia był spoko. Wszystko się nawet wyjaśniło na końcu, momentami wręcz łopatologicznie, co było nawet trochę niepotrzebne moim zdaniem. Sama historia może nie była jakaś szczególnie wyszukana, ale sposób w jaki to jest pokazane budzi mój podziw. To jest chyba jeden z tych przypadków kiedy forma skutecznie przesłania treść, ale nie przesłania ogólnej wymowy filmu, która nie ukrywam, też przypadła mi do gustu. Film jest chyba o szkodliwości religii, a konkretniej o szkodliwości kreowania sobie bóstw i wierzenia w nie oraz o nietolerancji. Oczywiście to jest ukazanie w bardzo groteskowy i przerysowany sposób, ale nie zmienia to faktu jak życiowy i prawdziwy jest ten film xD Po za tym widać, że Jodorowsky bardziej bawi się swoją historią niż moralizuje, co usprawiedliwia wszelkie niedociągnięcia. Było tutaj sporo fajnych pomysłów jak choćby pomysł z rękami Feniksa jako rękami matki. Bardzo podobała mi się też postać głuchoniemej dziewczynki, enigmatyczna, o której praktycznie nic nie wiemy ale niosąca jakiś spokój i nadzieję, no i to chyba jedyna nieskażona złem postać w tym filmie (nie licząc anonimowych klaunów). No i dodam, że film wywołał u mnie wiele skrajnych emocji, tj. obrzydzenie, śmiech, wzruszenie, zdziwienie, zauroczenie itd. Na tym chyba powinno polegać kino dlatego daję 9. Ocena wysoka, którą zapewne zweryfikują inne filmy Jodorowskiego, które są podobno lepsze oraz jak to zwykle bywa - czas. Aha i muzyka była jeszcze super. No i fajnie, że w końcu film na 9, którego sam sobie nie zaproponowałem