Dores wpadła do pokoju i zamachnęła się toporem. Topór jednak oderwał się z trzonka, przeleciał przez pokój i wylądował tuż za Eleną, obcinając jej po drodze związane w kucyk włosy.
What's a pitty. - powiedziała Dores, odwróciła się i wyszła z pokoju.

-Wiesz to dla mnie będzie wielki zaszczyt, sam jestem naukowcem, wątpię w takie rzeczy ale.... naprawdę sądzisz że to mi pomoże? Mimo wszystko jestem sceptyczny.... wiesz co, naprawdę mnie przekonałaś, chyba to zrobię. - Daniel w najlepsze gadał sobie z martwym numerkiem o przerażającej, okropnej i nieludzkiej czynności.

Zataczając się lekko, wyszła z kajuty. Chciała odgarnąć ręką włosy z czoła i w tym momencie ręką natrafiła na coś mokrego, gęstego. Wzruszyła ramionami i zanurzyła twarz i włosy w wiadrze z pomyjami, które stało obok. W tej pozycji zastał ją zdziwiony, czarnoskóry sprzątacz, któremu pokazała środkowy palec. Ociekając wodą doszła do kuchni.

Gdy rozbitkowie się porozchodzili, Elena poszła do łazienki. Wzięła mydło i zmoczyła ręce. Mydło wyślizgnęło jej się z rąk, i wyleciało przez otwarte okno.

Plotła takie bzdury, że aż żal było słuchać. W złości cisnęłam w jej stronę kokosem, a przez głowę przeleciała mi jedna myśl: "140 osób ginie rocznie od uderzenia kokosem

W momencie, w którym kokos, ciśnięty przez Meredith, trafił w jej głowę, nie obchodziło jej już, dlaczego właściwie się kłócą. Podchodząc powoli do Meredith, zapytała wyraźnie i donośnie:
-Co właśnie zrobiłaś?

- Uderzyłam Cię w łeb kokosem. Być może kokos rozwinął tak niebywałą prędkość, że go nawet nie dostrzegłaś...

-Doigrałyście się, suki!- wrzasnęła. (...)

Odwinęłam dwa razy porządnie Su w twarz, szarpiąc za włosy.

- Daniel, nie musisz kłamać. Wiem, co chciałeś zrobić. Wiem, że chciałeś odkopać Kate i polizać jej zakrwawioną głowę. -

- Halo? - odezwał się kobiecy głos.
- Cześć ciociu, tu Jason...
- Jaki Jason?
- Jason Nugher, syn twojej siostry
- Co za ohydne żarty, Jason zginął miesiąc temu!
- Nie prawda, wiem, że lubisz placki jagodowe, musimy się spotkać i zrozum ciociu, kilka osób przeżyło katastrofę!
- Niby jak? - zaśmiała się. - Wielki boeing wpadł do wody a wy tak sobie dopłynęliście do Stanów... Nie wierzę ci chłopcze
- Nie wpadł do wody, rozbiliśmy się na wyspie, musimy się spotkać, niech wujek Sam przyjedzie po mnie jutro, nie mam pieniędzy... Jestem w jakimś hotelu obok portu.
- Tak? Niby gdzie?
- W Nowym Jorku.
- LOL
- ?
- ok, ok
- pa.

John zobaczył węża pełzającego po ziemi. Chwycił go za głowę.
- Jak w 'Szkole Przetrwania'. - pomyślał.
Wszedł z nim do jaskiń i krzyknął:
- DINNER TIME!

Jason krzyknął do Johna:
- EJ! Oddaj mój pasek od gitary!

Po krótkiej szamotaninie twarz Bernarda zaczerwieniła się i starzec zaczął ciężko dyszeć. Chris przestraszył się tego, że mógł starcowi wyrządzić krzywdę. - Ej, co Ci jest? - zaczął nerwowo pytać, przy okazji uderzając otwartą dłonią w twarz. - Niech ktoś tu pomoże!

Jack ocknął. Wbiegł do pokoju.
-Ja pomogę. Przytrzymam go a Ty go zabij. Tylko tak mu pomożesz, skrócisz jego męki.

- Ja? Cóż...- zastanowiłam się chwilę, gryząc cukierka- Jestem piekielnym szefem kuchni w nowojorskiej Hell's Kitchen... swoją drogą... Gordon Ramsay to przy mnie ciota!

Walker podniósł z ziemi podłogę i przykrył nią Elenę.

Daniel wyjął z plecaka głowę numerka, by mieć towarzystwo przy ognisku.

Matthew nie przyłączył się do uczty.
Postanowił bowiem pościć 40 dni, bez jedzenie i picia.
Zdobył się na poświęcenie i ma zamiar zaspokajać swe potrzeby wyłącznie medytacją...

Pot spomiędzy pośladków Shannon spływał na Jasona, co dodatkowo go podnieciło. Jason dał jej klapsa, po czym głośno powiedział:
- Teraz szybciej, niech twoje pośladki plaskają o mnie!

Kiedy Dores otworzyła drzwi od swojego pokoju, uderzyła ją fala smrodu rozkładających się zwłok. W pierwszym momencie pomyślała, ze to Tom narobił jej w pokoju. Jednak po chwili przypomniało jej się, że zostawiła tu głowę Dextera i nie schowała jej do lodówki. Wzięła głowę za włosy i wyniosła z pokoju.

Stwierdził że do Świątyni miałby prawie dwa dni drogi, jeśli miałby ochotę wrócić do niej i wszystkich wymordować.

Zabijesz mnie w końcu czy nie? - Faraday już miał dość klęczenia, miał ochotę się położyć.

Daniel z ogromnymi trudnościami wstał. Spojrzał ostatni raz na swoją kałuże krwi, palcem posmakował swojej własnej krwi Dobra krew nie jest zła.

-A ja wiem dlaczego... - powiedział Faraday te słowa do głowy numerka. Już od dobrej godziny dyskutował z nią na najróżniejsze tematy. Gadał do martwej głowy, od czasu do czasu zajadając się kawałkami dzika.

-Wiesz to dla mnie będzie wielki zaszczyt, sam jestem naukowcem, wątpię w takie rzeczy ale.... naprawdę sądzisz że to mi pomoże? Mimo wszystko jestem sceptyczny.... wiesz co, naprawdę mnie przekonałaś, chyba to zrobię. - Daniel w najlepsze gadał sobie z martwym numerkiem o przerażającej, okropnej i nieludzkiej czynności.

Jack zastanawiał się chwilę nad tym, co by zrobił normalny człowiek.

M...Muszę do łazienki... - bełkotał policjant.
Do łazienki? Prosze bardzo. - Dores wzięła go pod ręce i praktycznie zawlokła do łazienki. Zaczął wymiotować do ubikacji. Dores przycisnęła jego głowę tak, że zanurzył twarz w wodzie. Po dłuższej chwili szamotania się, ciało policjanta pozostało bezwładne. Dores podniosła się, jej mokre od potu włosy oblepiały jej twarz. Wychodząc z łazienki jeszcze raz spojrzała na zwłoki Martina z głową zanurzoną w sedesie. Westchnęła.
Chyba będę musiała zmienić pokój...

agusia napisał/a:

Kate leżała obok martwa, a z jej głowy sączyły się strumienie krwi.

April napisał/a:
http://img339.imageshack.us/img339/7733/10493370.jpg

April napisał/a:
http://img339.imageshack.us/img339/7733/10493370.jpg

Przez przypadek znalazłam w sb. Mistrz Kamasutry.
I tak wszyscy wiedzą, że Shan by wygrała!

Gooseberry napisał/a:


Othi, wymiatasz

Otherwoman napisał/a:



Nie, to shan wymiata: "Zapoznajcie mnie z rafalkiem. Pokaże mu coś"

Gooseberry napisał/a:


Leżę