Jesteście zgromadzeni na lotnisku i oczekujecie już na odlot samolotu. Ogrom lotniska sprawia, że w jednym czasie bardzo dużo się dzieje. Mnóstwo zamieszania, spóźnionych pasażerów, długie kolejki do kas i ogólny gwar spowodowany przez toczące się rozmowy. Wymieniacie między sobą zdawkowe informacje, nie przywiązując wagi do tego z kim rozmawiacie. Za jakiś czas każdy z Was pójdzie w swoją stronę. Po jakimś czasie rozsuwane drzwi się otwierają i pasażerowie lotu 815 proszeni są na pokład. Z pomocą innych na pokład wsiada John Locke, obok przemyka Jack, Charlie, Hugo i cała masa innych osób. Wy się udajecie na swoje miejsca z przodu samolotu. Mijacie pasażerów siedzących w środków i zajmujecie swoje fotele. Gdzieś w tle słychać rozmowę:

- Zdążyłeś pozamykać wszystkie sprawy?
- Tak. W razie czego mają się kontaktować.
- Powiem Ci, że się nie mogę doczekać. Jeżeli to wszystko jest prawdą to... Wow. To będzie fascynujące. A musi być prawdą, to się musi zgadzać! Każda metoda dawała to samo!
- Obyś i tym razem się nie pomylił.

Wszelkie rozmowy przerwał głos wydobywający się z głośników: "Witamy na pokładzie lotu 815 linii Oceanic z Los Angeles do Sydney. Aby zapiąć pasy, proszę wsunąć metalową część do sprzączki i mocno zacisnąć. W wypadku nagłej utraty hermetyczności, maski tlenowe zsuną się z sufitu..." "...życzymy miłego lotu!"

Po kilku godzinach bezproblemowego lotu, zaczęło się dziać coś niepokojącego. Początkowo zwiastowało to nerwowe zachowanie załogi, która jednak uspakajała poddenerwowanych pasażerów. Gdy jednak doszło do pierwszych turbulencji, chaosu nie dało się już uniknąć.
- Proszę wrócić na swoje miejsca i zastosować się do zaleceń! - głos Cindy Chandler próbował opanować sytuację, ale bezskutecznie. Samolot nagle obniżył tor lotu i niebezpiecznie zaczął kierować się w dół. Nagle usłyszeliście ogromy huk i świst powietrza. Katastrofa była kwestią najbliższych sekund...

Wyspa

Znajdujecie się już na ziemi, wśród płonących części samolotu, krwawiących ludzi oraz ofiar śmiertelnych. Ogromny hałas łamiącej się blachy, wirujących urządzeń przeplata się z coraz głośniejszymi krzykami i płaczem.
Rozbiliście się pośrodku wyspy, w dżungli u podnóża wzniesienia, na które nie jesteście w stanie się wspiąć z powodu zbyt dużego nachylenia i błotnistego podłoża gdzie znajdują się pozostałe części samolotu niedostępne dla Was. Wokół Was są resztki kadłuba.